OS CELTICS VAN COMO MOTOS E A ´BOA ONDA´ ENTRE RAMBIS E MCHALE

Os Celtics van coma motos. Xa levan seis vitorias en seis partidos. A última (92-90) no Target Center de Minneapolis, ante os Timberwolves. Non necesitaron os de Massachussets facer un partido soberbio. Marcharon a maior parte do tempo atrás no marcador, pero a unha distancia suficiente como para dar a aguilloada no momento oportuno. Ten morbo cada vez que os Celtics visitan Minnesota pois alí se fixo grande Kevin Garnett. Fai tres temporadas o seu traspaso aos Celtics supuxo a chegada de sete xogadores de Boston aos Timberwolves. Onte xogaron dous: Ryan Gomes e Al Jefferson. Jefferson é, na actualidade o xogador franquía do equipo, un pívot completísimo que non desentonaría en absoluto nun equipo campión. Pero onte non estivo especialmente acertado ante os seus ex-compañeiros. Si o estivo, sorprendentemente, o ucraniano de Donetsk Oleksiy Pecherov, con 22 puntos e un partido excepcional, dos que non tivo oportunidade de xogar en Washington. Con todo, aos Timberwolves fáltanlles xogadores determinantes que gañen eles sós os partidos. Onte dispuxeron de posesión para empatar ou gañar. Intentouno Brewer pero Garnett, máis listo ca un allo, meteu a man e forzou un salto entre dous. Especialmente atinado para entender o que aconteceu durante o xogo o primeiro parágrafo da crónica da web oficial da NBA: As súas pernas foron o motivo polo que os Celtics estiveron a piques de perder por primeira vez este mércores. As súas cabezas o motivo polo que non o fixeron. Como anécdota dicir que o General Manager de Minnesotta é todo un mito dos Celtics, Kevin McHale. Este ano decidiu confiarlle o banco a todo un mito dos Lakers: Kurt Rambis. Vese que se levan ben. Ninguén o diría vendo esta lea durante as míticas finais da NBA de 1984.